Op verzoek van opa schrijf ik nog even een blog over mijn laatste dagen in Jakarta. Maar als aller eerst wil ik even een misverstand de wereld uit helpen! Met oud en nieuw was ik dus bij het hostel waar ik al een week was verbleven en toen ik schreef dat ik op de bar in slaap gevallen was, moet je niet denken dat ik languit op een bar ergens in een club lag, ik was gewoon in het hostel en ik had gewoon mijn armen gevouwen op de bar en leunde daar met mijn hoofd op terwijl ik met mijn kont op een barkruk zat. Zo wild ben ik nou ook weer niet mensen!

Oke Jakarta. De avond voor mijn vertrek naar Jakarta had ik mijn was afgegeven aan de balie van het hotel en toen ik het terug kreeg zag ik ineens dat er kleding stukken ontbraken. Toen ik naar de balie liep zat daar een niet engels sprekende medewerker dus ik tekende de kleding stukken die ontbraken achter de engelse namen. Ten ik weg liep hoorde ik hem de woorden hardop herhalen, hoe schattig! De eigenaar kwam naar mij toe en zei dat de ontbrekende kleding stukken gestreken werden… wie strijkt er nou een bikinitop??? Maar oke het zal wel hahah. De volgende ochtend moest ik om 6 uur inchecken op het vliegveld, dus ik stond alweer belachelijk vroeg op. Kom ik 6 uur bij het mini vliegveld aan zit de deur nog op slot… langzaam aan verzamelen er meerdere mensen samen met mij zich bij de deur en om 6:20 kunnen we dan eindelijk naar binnen. Na de bagage ingecheckt te hebben willen we naar de ruimte er naast, de gate, maar er staat niemand bij het apparaat om je handbagage te checken door die machine. Langzaam aan wordt de ruimte te klein voor alle mensen die zich langzaam ophopen en besluiten we maar gewoon door te lopen, maar dan worden we ineens terug gevloten, want we moeten nog onze bagage checken… van Ende vlieg ik naar Labuhanbajo, hier mocht ik blijven zitten, gingen er een paar mensen het vliegtuig uit en wat meer mensen het vliegtuig in, toen vlogen we door naar Denpasar hier had ik een overstap. En toen vloog ik door naar Jakarta waar ik iets voor 12^e aankwam. Toen ik naar buiten stapte stond ik versteld dat niemand mij lastig viel en moest ik zelf naar de taxi lopen wat het koste om mij naar dit adres te brengen. Er werd 300.000 gezegd dus ik zei ik ga wel met de bus maar bedankt. Toen ik weg liep werd er nog 250.000 geroepen maar het leek mij wel leuk om met de grote bus door de stad te gaan. Mijn buskaartje koste mij 40.000. Toen ik na een Uur op bestemming was scheen het hostel volgeboekt te zijn waar ik wel een beetje van baalde want ik had willen boeken maar de Wifi in Ende liet mij weer eens in de steek, maar de vrouw verzekerde mij dat er om de hoek ook een leuk hostel zat. Daar aangekomen blijkt het een hostel te zijn van de zelfde eigenaar van het hostel waar ik mijn reis in Indonesië mee begon. Ik kreeg een pannenkoek aangeboden en na deze opgepeuzeld te hebben liep ik met mijn spullen naar de kamer. Hier trof ik Megin voor de deur aan want die was naar buiten gelopen zonder sleutelkaart. Dus ik doe de deur open en vroeg wat ze al gezien had in Jakarta. Zelf was ze ook pas gister avond aangekomen en ze was van plan naar het winkelcentrum te gaan. Ik vroeg of ik mee mocht. Terwijl zij buiten een sigaret ging roken ging ik bij de receptie instructies vragen over hoe je het beste bij het winkelcentrum komt. Hij zei jij bent toch van Belanda? Je moet eigenlijk ook langs the old town. Hier stonden allemaal oude gebouwen uit de tijd van toen Nederland er nog was. Aangezien mij dit leuker leek dan een winkelcentrum zei ik tegen Megin dat ik hier naar toe ging maar ze wilde wel met mij mee en dan gingen we daarna naar het winkel centrum want die was toch tot 10 uur open.

Aangekomen bij de Old town begeef je je op een groot plein met daar omheen gebouwen met teksten er op als gouverneurs kantoor. Op het plein staan allemaal mensen in kostuums zoals op de dam en je kan er een vel gekleurde fiets huren en daar krijg je dan een rieten hoedje bij te leen. Een meisje van een jaar of 10 tikte Megin op haar schouder of ze van Belanda was ze zei nee maar wees naar mij en toen vroeg ze of ik met haar op de foto wilde. Dus ik met haar die vel gekleurde fiets en het hoedje op de foto. Voor ik het wist stond er een hele rij aan meisjes die graag met mij op de foto wilde??? Elke foto zette ik 5 stappen naar de straat om weg te gaan, want ik was niet van plan om een uur lang of langer te gaan poseren. Het winkel centrum was eigenlijk best wel leuk om te zien. Er was een hele afdeling voor eten maar ze hadden het echt mooi aangekleed. Echt alsof je elke keer weer een ander land in stapte. Ineens gaat het licht uit en begint er een fontijnenshow, oke het was wat minder spectaculair als in Barcelona maar het was nog steeds erg leuk om te zien.

Eenmaal terug in het hostel hebben we nog een drankje gedaan op het dakterras waar ook een jacuzzi stond en daar betaal je dan nog geen eens een 10tje per nacht voor… hier heb ik nog een hele leuke meid uit de Filippijnen leren kennen, maar om 11 uur stortte ik in en ben ik naar bed gegaan. Het voordeel van vroeg naar bed gaan is dat je ook weer vroeg wakker word en zo had ik dus tijd om wat rond te wandelen over de straten en wat wonder middelen te kopen tegen verkoudheid. Ook kwam ik ineens langs een straat met allemaal kleine kraampjes waar mensen zelf mooie dingen maakte van hout, schelpen of metaal. Terug bij het hostel zat die meid van de Filippijnen beneden in de lobby mij tas stond ook al klaar dus toen gingen we samen naar het vliegveld. Ze werkt online en reist de hele wereld over. Over een jaar komt ze naar Europa en komt ze mij opzoeken in Zweden of Nederland. Ik vloog met KLM terug, wat een luxe. Ik was erg over KLM te spreken tot dat we een tussen landing in Kuala Lumpur hadden waar we even het vliegtuig uit moesten. Ik hoorde dat er omgeroepen werd dat je je spullen in het vliegtuig kon laten maar ik had even gemist dat je het dan in het vak boven je moest stoppen omdat ze het vliegtuig gingen schoonmaken. Bij terug komst waren dan ook mijn iphone oordoppen weg. De reden hier van was dat ze opgeruimd hadden maar ze waren mijn hoofdkussen en snotdoeken wel vergeten mee te nemen… afijn zij hebben toch ook oordoppen voor ons, maar het geluid van het vliegtuig is zo hard dat ik amper wat kon horen. Gelukkig kwam ik met het idiale idee om mijn oordoppen in te doen, die het geluid van het vliegtuig dempte en dan daarover heen hun oordoppen en die op zijn hardst aan zetten. De reis ging best goed ik heb wonder boven wonder even kunnen slapen en toen nog twee films gekeken en toen was ik in Nederland. Ik kwam op een belachelijk vroege tijd van 6 uur aan en ik had daffie gevraagd of ze mij op Alexandrium wilde ophalen dat ik van Amsterdam naar Rotterdam gewoon de trein nam en dat wilde ze natuurlijk wel. Loop ik door de schuifdeuren naar boven kijkend waar ik het bordje met trein kon vinden hoor ik ineens Yaar! Staan Laar en Daf daar gewoon! Was een hele leuke verrassing en het overrompelde mij ook wel een beetje eigenlijk, want ik had het echt niet verwacht. Na wat tranen en extra lang gekroel gingen we meteen naar de AH om wat lekkers te halen! Ik heb lekker lui de hele dag bij Daf op de bank gehangen en met mijn kleine engeltjes gekroeld en gespeeld. Na een heerlijke Hollandse pot naar binnen te hebben gewerkt ben ik naar mama gegaan. Inmiddels ben ik alweer een paar dagen thuis heb ik het afzwemmen van Emily en Lydia gezien heb ik de opa’s en oma’s gezien heb ik een waterballet met laar haar geiser gehad tot twee keer toe terwijl het al zo verdomd koud is hier maar ik vind het heerlijk om weer thuis te zijn. Ik weet niet of ik een heel jaar weg zou willen zijn van huis. Ik hou van reizen en van lekker weer, maar ik ben toch wel ook echt een familie en vrienden mens. Toen ik over de mart liep en bloemen kocht voor Emily en Lydia raakte ik aan de praat met de sombere bloemenverkoper door mijn gebruinde huid, toen ik zei: blij weer terug te zijn en hij zei: uiteindelijk ben je alleen op de wereld en doen al die mensen er niet toe. Hij is denk ik met zijn verkeerde been uit bed gestapt, want hoe kan je nou zeggen dat die mensen er niet toe doen?

Jullie doen er het aller meest toe! Liefde liefde liefdeeee