Donderdag was ik alleen naar Iteawon. Ivor, de Nederlandse jongen die we in Busan hadden leren kennen vroeg ons mee. Mari had geen zin dus ik alleen daarheen, het was een kleine club dus ik zou hem makkelijk vinden. Ik kon hem helaas niet gelijk vinden en ik heb geen telefoon abonnement hier afgesloten dus ik kon hem ook niet bereiken. Je heb hier praktisch overal Wifi dus ik vind het belachelijk om twee abonnementen te hebben lopen. Al snel raakte ik met twee Koreaanse meiden aan de praat waar ik het erg gezellig mee had. Na anderhalf uur moesten de meiden naar huis, want ze moesten de volgende dag gewoon werken Ik ging dus maar opzoek naar Ivor, want de club was inderdaad niet groot en ik had hem al een paar keer voorbij zien lopen. Hij stelde mij echt aan 20 man voor denk ik, dit was natuurlijk super fijn. Ik maakte met de ene na de andere een praatje en 1 van de jongens is een Zweedse jongen die zijn HBO in Nederland aan het doen is. Volgend jaar wilt hij ook naar Lund om een master te gaan doen, hoe toevallig!? Ik had het er met hem over dat ik wel een beetje twijfelde nog omdat ik 2 jaar best lang vind en mensen dan ga missen, maar hij zei nee moet je echt doen Lund is echt zo leuk! Hij wist eigenlijk niet zo goed waarom hij in Enschede was gaan studeren. Ook kon hij best al aardig Nederlands dus ik heb goede hoop dat ik de Zweedse taal kan leren!

Heel wat Soju verder, stond iedereen inmiddels te wiebelen op hun benen, keken alle westerse als Aziaten uit hun ogen en ging de jus mij wel vervelen dus ik besloot naar huis te gaan. Buiten zei ik Ivor gedag die nog even een Soju naar achter aan het tikken was en plots stond ik weer met een Israëlisch jongen en een Marokkaanse meid te praten. En ineens stond ik weer binnen omdat een Nederlandse jongen het er niet mee eens was dat ik al naar huis ging. Die zelfde jongen probeerde mij buiten nog te zoenen, maar eenmaal binnen realiseerde die zich volgens mij weer dat hij een vriendin had en liet snel mijn hand los. Een Belgische jongen stapt op mij af waar ik mij de hele avond al vanaf vroeg waar ik hem nou van herkende. Dus ik zeg herken je mij niet want ik ken jou volgens mij. Hij vond het een hele slechte versiertruc. Toen ik mijn naam zei zegt hij wat?! Hij pakte een notitie op zijn tel er bij en vraagt is dit jou nummer?? Dat was inderdaad mijn nummer! Snappen jullie nu wat ik bedoel met die Soju, is echt levens gevaarlijk! Blijkbaar gaat het ook door voor Korean fire water maar ze kunnen het beter labelen als Korean Absint!

Met de taxi naar huis was weer een uitdaging helaas. Mijn huis ligt te dicht bij Iteawon volgens de taxichauffeurs, daar willen ze niet voor gaan rijden. Ik heb zeker 10 taxi’s aangehouden als het er niet meer waren, maar niemand wilde mij meenemen… dus ik ging maar lopen… Zo dichtbij is het helemaal niet vind ik, ruim een uur later was ik pas thuis.

Volgende dag fris en fruitig met Mari naar de dierentuin. We waren niet de enige die dit dachten maar gelukkig gingen we niet naar een pretpark waar je in de rij moest staan voor achtbanen. Bij de uitgang van de metro kon je verschillende tickets kopen en wij kochten een package deal, voor 7 euro kregen we een ticket voor de olifanten trein, rodelbaan lift en een entree kaartje. We begonnen met de olifanten trein. Toen die stopte ging niet iedereen er uit, dus wij dachten ohw chill hij stopt ook boven op de berg ergens, laten we daar uitstappen dan hoeven we alleen nog maar naar beneden te lopen. Dit ging natuurlijk weer eens helemaal mis voor de verandering. De tweede stop was bij een attractiepark en echt! Die rij om binnen te komen was denk ik 3km lang! Maar in Nederland zouden ze ook nooit zo netjes in de rij gaan staan, dus misschien dat er bij de Efteling ofzo ook wel eens zo veel mensen voor het hek staan. Afijn die olifant reed dus een rondje, maar gelukkig was er een Engels sprekende Koreaan die zag wat er gebeurde en ons weer even de rij in hielp zonder dat we opnieuw een kaartje moesten aanschaffen.

Ik was altijd heel dol op de dierentuin maar ik vond het nu alleen maar zielig eigenlijk… ik vond het wel erg leuk om naar de zeehonden te kijken maar die zagen er dan ook als enige echt gelukkig uit. Mari moest alle beestjes op de foto dus die had een hele lange route uitgezocht waar mijn voeten niet heel erg naar uitkeken maar ik heb mij goed vermaakt. Terwijl Mari de beestjes fotografeerde stond ik foto’s te maken van de Koreanen, wel met mijn telefoon want door, iets wat, slaap gebrek was ik mijn camera vergeten… Ze hebben hier trouwens een insecten verblijf waar ze 1 tarantula/vogelspin, of hoe zo’n eng beest ook heet, niet genoeg vinden. Een hele verdieping met zo’n 40 a 50 glazen hokjes waar allemaal zo’n grootte harige spin in zit!!

Terug naar huis was het natuurlijk weer veels te druk in de metro om te kunnen zitten. De oudjes hier hebben in elke wagon hun eigen stoeltjes, waar, hoe druk ook, niemand behalve oudjes gaan zitten. Maar als die vol zitten worden zelfs jonge kinderen niet door hun ouders op hun voeten gezet… Als wij opstaan worden we ook vaak een beetje vreemd aangekeken en de mensen die gaan zitten vragen altijd of ze dan in ruil, jou tas voor je op hun schoot moeten zetten, die vertrouwen is hier gewoon! Overigens zijn wij natuurlijk niet de enige die opstaan, er zit wel eens een enkeling tussen die ook opstaat, maar naar mijn mening wel echt veels te weinig!

Verder hebben we het weekend veel geleerd voor onze toets van vandaag, nouja dat had ik moeten doen ik heb veels te veel aan mijn State of Purpose gezeten… terwijl ik natuurlijk eerst een diploma nodig heb voor ik naar Zweden kan, maar ik denk dat het wel goed is gegaan… denk ik. Het was wel lichtelijk irritant dat Paultje door de toets heen gewoon even vragen ging stellen aan meiden over het project wat we naast toetsen ook moeten doen, ik heb al zo’n slecht concentratie vermogen! De laatste 3 vragen was iedereen alweer aan het kletsen en kon ik echt niet meer goed de vragen opnemen. Heeft niemand hier dan dyslexie??? Dat is ook zo iets raars in de les van Park, daar kan maar 50% een A (10) halen... dus heb jij als 51e% een A behaald dan krijg je een B? Het is maar goed dat ik niet in aanmerking kom voor te veel A's halen, want ik zou echt op tilt gaan als ze mij dan met een B naar huis sturen!

Ik heb jullie al heeel veeel verhalen over Paultje verteld en ik laat Professor Park, die “knappe”, ook wel eens vallen maar ik wil jullie ook even over Doctor Mike vertellen. De Amerikaanse man die we bij zijn voornaam mogen noemen als we er maar wel Doctor voor zeggen. Deze vent is volgens mijn berekeningen, aan de hand van zijn verhalen, ongeveer 72 jaar oud. Hij heeft haar, of nouja hij heeft eigenlijk amper haar, alleen nog aan de onderkant rondom zijn hoofd en zijn Haagse matje kamt hij dan over de bovenkant heen. Hij is praktisch de hele les druk aan het vertellen en langzaamaan schieten de plukken, van enthousiasme, alle kanten op die toch al niet lang genoeg zijn om de gehele bovenkant te kunnen bedekken. Maar het maakt echt geen fluit uit! Deze vent is echt een lopende encyclopedie op het gebied van de wereld, al het nieuws en uuhm… tja deze vent weet het gewoon allemaal! Volgens mij waarderen niet alle klasgenoten hem evenveel, want sommige vallen regelmatig even in slaap, maar ik vindt hem echt fantastisch! Tja heel soms valt hij wel eens in herhaling en vandaag ging die even de hoofdstukken van het boek bespreken terwijl we al praktisch halverwege het semester zitten, maar wat kan mij dat vak nou schelen, ik hoor hem veel liever over het nieuws vertellen en al zijn kennis en ervaringen! 72 en hij heeft het er over dat hij nog van alles wilt doen, hij zou ook nog wel een school willen opstarten wat die overigens al heeft gedaan in Duitsland, maar nu weet hij al hoe het moet en kan die het allemaal sneller en beter doen! Het enige waar ik het niet mee eens ben is dat hij het altijd over investeren heeft! Als jij ineens 1 miljoen dollar zou hebben, waar zou jij het dan in investeren? Ik zou maar niet antwoorden met: “ik zou het uitgeven” want ik denk dat je dan met een F naar huis gaat hihi. Maar wat heb je nou aan geld als je er niet van kan genieten???

Vandaag hebben we bij zo'n leuk tentje gegeten! Ik wil niet als een cultuurbarbaar klinken maar de rijst komt langzaam echt onze neus uit. Wat best raar is, is dat je van al die lage prijzen ineens te gierig wordt om 7,5 voor een pasta uit te geven. Je kan voor 3 euro of minder avondeten als je rijst eet en 7,5 lijkt dan ineens veel maar dat slaat natuurlijk nergens op! We hadden al heel lang trek in een tortilla en hadden onszelf voorgenomen om binnenkort de metro naar Taco bell te nemen, maar vandaag viel Mar der oog op een menuboord met tortilla’s, waar we elke dag minimaal twee keer langs gelopen moeten hebben. Wij dus na de les daarheen, moeten we via een gek klein trappetje een keldertje in, waar we moeten bukken om onze kop niet te stoten. Het keldertje bestond uit een barretje met daar achter twee kookpitten en er stonden 3 kleine tweepersoonstafeltjes. Het menu bestond uit 2 verschillende pasta’s of een tortilla. Twee jongens van onze leeftijd waren er aan het werk, nouja je zou zeggen dat ze de zelfde leeftijd hebben, maar ze zien er allemaal zo jong uit hier dus wellicht dat ze in de 30 waren. Onze glazen werden ingeschonken, hij sprak zelfs voor Koreaanse begrippen goed Engels en de tortilla was heerlijk. En het koste ook nog eens maar 3 euro, al ik dan wel weer 1,5 tip heb gegeven. Wow dat is 50% tip, maar we willen graag dat ze overleven want we komen hier zeker terug!

Liefde liefde liefde en nog veel meer liefde!