Op school van de week is het eigenlijk wel allemaal redelijk soepel verlopen we moeten wel echt nog een beetje wennen aan de docenten hier! Onze Amerikaanse docent ging zichzelf even introduceren, wij met de hele klas hadden hier denk ik tien minuten voor nodig hij deed er echter voor zichzelf alleen een half uur over! Onze “knappe” docent, wij denken dat de Aziatische meiden hem knap vinden, moest ons er even nadrukkelijk op verwijzen dat het inschrijven mis is gegaan door ons omdat wij niet gereageerd hebben op een mail die wij niet hebben ontvangen. Ook als die naar je mening vraagt geef dan vooral niet je mening maar het goede antwoord! Ik heb al twee keer gehad dat ie zegt we zijn nu niet met dit en dit vak bezig… ik snap wel dat als hij altijd zo reageert dat die meiden geen antwoord meer geven. Ook kwam er in 1 van zijn PowerPoint slides, een foto van de knapste man van korea naar voren waar die vervolgens drie keer over zei: “ik vind echt dat ie een te klein hoofd heeft”. Als er nou iemand in de klas zit met een klein hoofd en hier onzeker over is??? Zoiets zeg je toch niet als docent? Ook ging die vertellen over myopia marketing en dit ging die uitleggen aan de hand van een plaatje van een muizenval. Nu zei die: “de meeste van jullie zullen dit nog nooit in het echt gezien hebben maar dit is een muizenval”? Wij vonden dit erg raar want waarom zou je alleen een muizenval zien als je volwassen bent? Ik heb hier echter geen verduidelijking om gevraagd want we zitten niet bij de opvoed les natuurlijk! En als klap op de vuurpijl is daar nog onze professor Kim nogiets ook wel Paul genoemd. Hij commandeert echt iedereen rond zoals ik vorige keer al bij mijn foto beschreef met dat ik zijn jasje moest ophalen. Zijn lessen hoort hij gewoon in het Engels aan te leveren maar deze luie hond geeft gewoon een leerling de opdracht om de opdracht naar het Engels te vertalen voor ons… Later zei ik tegen haar dit moet je niet pikken jij krijgt hier geen extra punten voor wel? Hij hoort dit zelf te doen, maar zo werkt dat overduidelijk niet hier… Als de docent zegt spring dan spring je. In de syllabus staat dat je verslag 30 bladzijdes moet zijn maar Selgie (die voor ons moest vertalen) attendeerde ons er op dat je er dan meer moet doen dan 30. Dus Marie vroeg 31? Ze begon bijna te brullen van het lachen en toen herpakte ze zich weer heel snel want brullen kan hier natuurlijk niet maar ze bleef wel zachtjes lachen want het was blijkbaar echt heel grappig. Minimaal 35 maar 40 zou beter zijn. Dat zou je bij ons in Nederland op school niet moeten proberen! Als je er een woord overheen zit dan wordt het niet eens nagekeken.

Vrijdag begon onze dag met een Taekwondo les om 9 uur. Dit was toch best heftig, ik had iets van Aziatische zen yoga verwacht maar het is gewoon een vechtsport. Je moet ook bij elke schop, stoot en beweging een krijgersstoot zo hard mogelijk vanuit je buik maken. Sta je dan met zijn dertigen in een gymzaaltje krijgersstoten uit te schreeuwen. Om de zoveel tijd kreeg ik gewoon weer de slappe lach omdat je je zo belachelijk voelt. Ook voel ik mij ineens groot en lomp tussen al die Aziatische mensjes. Zij doen zo even mee en wij begonnen steeds met de rechter kant terwijl je om 1 of andere reden altijd met links moet beginnen. Ook hadden wij erg veel moeite om na een schop in de lucht met een gestrekt been 3 seconde in de lucht te blijven staan. We begonnen het eerste half uur met rekken en strekken, alsof we op een martelbank gelegd werden ik ga een keer een foto maken van de belachelijke strek oefeningen die we moeten doen. Ook hadden Marie en ik al ongelofelijke spierpijn want we zijn met een buikspierschema begonnen die een maand duurt. Het laatste half uur sloten we af met een potje basketbal, Marie en ik zaten beide in het A team en fanatiek dat we zijn! Ze zijn hier natuurlijk heel bescheiden en houden afstand maar die leraar die dus in team B zat paste gewoon ze pijnlijke verdedigingstactieken van taekwondo toe, kom maar op dan! Ze bedenken hier hun eigen regels, 5 meter lopen met de bal in je hand is hier geen probleem en als de bal de achter wand raakt nemen ze de bal gewoon van onder het basket, maar als ze zo willen winnen moesten ze dat vooral doen. Hij deed het niet van harte maar uiteindelijk staakte hij dan toch de les toen het 7-6 voor ons was! Hij kon steeds gelijkspel maken maar winnen zat er niet in.

In de middag ging ik naar het museum: “National Museum of Korean contemporary History”. In de hoop dat ik nu meer te weten zou komen over de scheiding van het land aangezien dat bij het vorige museum niet aan de orde was gekomen. Er is redelijk wat Engels maar voornamelijk alleen maar titels vooral bij filmpjes is de ondertiteling niet Engels. Het maakte het een uitdaging maar ze hadden Wi-Fi dus ik had Wikipedia er ook maar even bijgepakt. Het komt er op neer dat heel veel landen zich met dit landje hebben bemoeid toen bij ons de tweede wereldoorlog uitbrak, nouja in Europa nog niet voor Nederland, toen kwam Japan hier in Korea het land binnen. Mannen hier moesten het Japanse leger in en meer dan 200.000 vrouwen en meiden gingen naar Japan als sexslavinnen. Deze hebben blijkbaar nooit meer terug durven komen door schaamte. Ook werd het de Koreanen verboden om naar school te gaan, hun geschiedenis werd herschreven en ze mochten niet eens Koreaans praten. Misschien dat ze daarom zo zacht praten en altijd hun hand voor hun mond houden tijdens het praten en bellen???

‘S avonds gingen we als klassenuitje naar de toren die je bijna vanaf overal in Seoul kan zien, een soort Euromast als je het mij vraagt. Ik heb een heel interessant gesprek met Sehee Min (Engelse naam Claudia) gehad. Dit is mijn buddy en ze heeft een jaar in Canada gestudeerd waardoor der Engels erg goed is. Ze is erg open in het praten en oprecht geïnteresseerd in onze cultuur. We hadden het er over dat samenwonen hier echt not don was voor je echt zekerweten ging trouwen. Ze stelde mij de vraag of ik het dan oke zou vinden als ik een vriend zou hebben die al met iemand samengewoond heeft. Ik bedacht mij dat Dyll samengewoond had met zijn ex en dat het bij mij niet eens zou opkomen om daar iets van te vinden. Ik legde haar uit dat ik juist geen vent zou willen die vanuit zijn ouders huis bij mij kwam wonen want dan zou die nooit door hebben wat er allemaal komt kijken bij op jezelf wonen en dan verwacht hij dadelijk dat ik zijn moeders taken op mij neem. Ze had het nooit zo bekeken en vond eigenlijk wel dat ik een goed punt had, maar dan moest hij wel alleen gewoond hebben niet met een vriendin.

Na de toren gingen we met Olli (een Duitse uitwisselingsstudent) en Chin naar Hongdae. Hier moest je blijkbaar eerst in een park een flesje Soju gaan drinken en dan naar de clubs. Ik had mij vergist het is niet de rijstwijn die hier zo populair is maar Soju en dit is een soort lichtere vodka met een smaakje (20%). Ik kwam aan de praat met een Israëlische jongen die hier al 2,5 half jaar woonde. Hij had in Malaysia een Koreaanse meid ontmoet en had besloten zijn studie hier af te maken. Na een jaar samenwonen kwam die er achter dat ze niet 24 was maar 36 en twee kinderen had. Dat hij zich vergist had in de leeftijd kan ik heel goed begrijpen want ze zien er hier echt heel goed uit allemaal maar ik snapte niet dat hij dat van de kinderen niet door had gehad. Maar zij zag ze dus nooit en stortte alleen af en toe geld… de omgekeerde wereld hier! Chin werd de Soju iets te veel en is samen met Marie naar huis gegaan. Olli en ik dachten we spelen nog even een potje bierpong, hier moesten we 10.000 won voor betalen maar toen ik mijn geld pakte betaalde ik 20.000… na het spel had ik nog steeds mijn wisselgeld niet terug en liep ik dus naar hem toe, hij dacht dat ik ook voor de tegenpartij had betaald… hij ging als een bezetenen op zoek naar de andere kant maar die waren hem al gepeert. Ik liep naar hem toe om te vragen of hij zelf voor de kosten moest opdraaien, maar er kwam geen reactie en niet omdat hij mij niet begreep maar zoiets mogen ze niet toegeven natuurlijk als je ze fooi probeert te geven zullen ze dat ook nooit aannemen en als het nodig is lopen ze je tot buiten achterna om het terug te geven. Ik had net van Sehee Min gehoord dat het minimum loon hier 3,70 is en hij zou dus 2 uur moeten werken voor die 10.000… Ik besloot maar gewoon naar huis te gaan en voor de andere kant te betalen.

Zaterdag kon ik amper mijn bed uit komen misschien dat het kwam omdat ik iets te veel gedronken had, nee het kwam duidelijk door de spierpijn! Oke en ook omdat Marie op mijn deur stond te bonken en niet stopte voordat ik hem open deed hahah. Tweede poging, op naar Nami island! Wij weer in de ellendige lange rit daar heen maar vandaag zat het weer helemaal mee. De oudjes komen nu ook allemaal de deur uit en hun outfits zijn je om je suf te grinniken! Het ziet er uit alsof ze naar een beversportzaak zijn gegaan met het goede voornemen om wat sportiever te worden maar geen idee hoe wandelen dan eigenlijk in hun werking gaat en wat je daar dan voor nodig heb. Vervolgens heeft 1 of andere verkoper zijn hele voorraad aan hen aangesmeerd. Ze hebben de felste kleuren aan, een felle rugzakken mee met daarin wandelstokken, maar er hangt ook een klimhaak aan met 1 meter touw??? en over hun felle jas zit een andere kleur hesje en op hun hoofd zit weer een felle kleur pet of XL zonneklep en ga zo maar door.

Nami island was echt leuk. Overal weer muziek dansen en andere optredens en mooie plekjes om te zitten wat we ook echt nodig hadden na 3 uur slaap. Overal waar zitplekken waren stonden een soort XL vogelhuisjes met allemaal kinderboeken er in, die je dan gewoon even kon gaan zitten lezen. Op de terugweg konden we helaas niet zitten omdat de metro’s weer eens overvol waren en toen gingen we ons maar vermaken met een spelletje wie is het. We moesten iemand in de metro uit kiezen en de ander moest raden wie het was. We waren snel uitgespeeld nadat we er achter kwamen dat, dat hier niet zo makkelijk was, ze voldeden bijna allemaal aan is zij Aziatisch? Heeft hij donker haar? Ook werd ons gevraagd door de security alsjeblieft wat zachter konden praten aangezien andere last van ons hadden… Oeps bij ons heb je stilte coupés, maar hier zijn alle coupés verluistercoupés. Om 6 uur ‘s avonds waren we weer thuis toen hebben we gegeten en daarna ben ik vrijwel gelijk gaan slapen (voor het eerst in lange tijd met deken, nouja lakenzak!

Vandaag ga ik marie meenemen naar Oerol in Seoul. Nog steeds heb ik het hier erg naar mijn zin! Naast jullie natuurlijk, mis ik wel een lekkere handdoek. Ik had nooit mijn sneldrooghanddoek mee moeten nemen ondanks dat hij klein en compact is maar wie had bedacht dat ze hier alleen handdoeken van 80 bij 40 centimeter verkopen??? En een lekker schoon kipfiletje met whiskysaus en witlof zou er ook wel ingaan maar als dat het enige is!

Ik ben gek op jullie!