Annyeonghaseyo (hallo),

Het was nog even spannend of de oorlog niet zou gaan uitbreken tussen het Noorden en het Zuiden maar een paar dagen voor we vertrokken hebben ze dan eindelijk, na meer dan 50 jaar volgens mij, zelfs vrede gesloten! Wat een feest! De reis was heel vermoeiend, ik kon natuurlijk weer niet slapen en heb uit verveling een stuk of 5 films gekeken. Verder werd er erg goed voor ons gezorgd door de vliegmaatschappij: Qatar. Ik denk dat we ongeveer 3 kilo aangekomen zijn, zoveel maaltijden, zoets en drank als we aangeboden kregen. Om 4 uur (Koreaanse tijd) en ongeveer 24 uur slapeloosheid verder kwamen we aan in Seoul en hoorde we het stapelbed van Sunny ons roepen (hier verblijven we de eerste week via Airbnb).

We dachten dat we het bed hoorde roepen, maar eer we van het vliegveld daadwerkelijk bij Sunny waren, waren we weer 3 uur verder. Iedereen moest door koreanen met mondkapjes gecheckt worden op koorts en een formulier inleveren. Op dit formulier moest je aangeven of je de afgelopen twee weken had gehoest, gesnottert of moeite had met ademen. Ik vertelde Mariëlle, die de hele weg had zitten kuchen en niezen dat ze gewoon overal nee moest invullen. Maar eenmaal in de rij lazen we de kleine lettertjes waarin stond dat als je het niet naar waarheid invulde, je een miljard won moest betalen of een jaar cel kreeg. Mar zag zichzelf al in een plasticzak gehezen worden om naar de qarantene kamer te worden afgevoerd.

Eindelijk bij Sunny thuis aangekomen nam Sunny al gauw weer de benen en bleven wij achter bij der man en kind. Het communiceren gaat niet heel gemakkelijk ze begrijpen vaak niet wat we zeggen of vragen. Dit komt omdat wij alles anders uitspreken. Info wordt bijvoorbeeld als inpo uitgesproken, maar hij helpt ons wel met het zoeken van een appartement op internet. Binnenkort nemen wij dat belachelijke accent gewoon over en dan is er geen probleem meer!

Liefde liefde liefde